"Het kabinet wil een minder juridische Grondwet waar Nederlanders weer warm voor lopen. Maar zijn daar niet bij uitstek mensen uit het volk bij nodig?"
Karin van Leeuwen (promoveert op geschiedenis grondwetsherzieningen), Trouw, 30 september 2008
Ingrid Karssen reageerde op 11 Mar 2010 om 21:16 #
Kinderalimentatie behoort te allen tijde betaald te worden door de betalingsplichtige (de andere ouder). Indien deze zijn verplichting niet nakomt, behoort de overheid deze betaling over te nemen met een minimaal, nader vast te stellen wettelijk bedrag, zodat de kinderen niet de dupe zijn van het niet nakomen van de onderhoudsplicht van de betalingsplichtige.
Dit uitgangspunt bevalt mij toch niet, Ingrid. De ouders maken er een zootje van en dan mag de gemeenschap voor de kosten opdraaien. Ik snap wel dat een kind kosten met zich meebrengt, maar kan je niet wat anders bedenken?
Kinderalimentatie was simpel. Je had een biologische vader en biologische moeder. Dit kon je aantonen met behulp van dna. Beide partijen konden absoluut niet van de betalingsplicht afwijken, ongeacht welke ouder de verzorgingsplicht op zich nam na een scheiding. Adoptie zorgde voor een grijs vlak. Nu met ouders van gelijk geslacht. Hoe ligt de prioriteit nu? Stel een van de huwelijkspartners is biologishe ouder. Is bij een scheiding deze persoon dan automatisch de verzorger? De rechten en plichten van de partners zijn nu helemaal onduidelijk geworden, als er sprake is van kinderen. Dat kan nooit het uitgangspunt van de grondwetwijziging geweest zijn. Ik ben absoluut niet tegen homoseksuele partners, maar om ze nu in het huwelijksrecht en het daarbij behorende gezinsrecht gelijk te stellen, is volgens mij een verlies-verlies geval.
Kinderalimentatie behoort te allen tijde betaald te worden door de betalingsplichtige (de andere ouder). Indien deze zijn verplichting niet nakomt, behoort de overheid deze betaling over te nemen met een minimaal, nader vast te stellen wettelijk bedrag, zodat de kinderen niet de dupe zijn van het niet nakomen van de onderhoudsplicht van de betalingsplichtige.
Dit uitgangspunt bevalt mij toch niet, Ingrid. De ouders maken er een zootje van en dan mag de gemeenschap voor de kosten opdraaien. Ik snap wel dat een kind kosten met zich meebrengt, maar kan je niet wat anders bedenken?
Kinderalimentatie was simpel. Je had een biologische vader en biologische moeder. Dit kon je aantonen met behulp van dna. Beide partijen konden absoluut niet van de betalingsplicht afwijken, ongeacht welke ouder de verzorgingsplicht op zich nam na een scheiding. Adoptie zorgde voor een grijs vlak. Nu met ouders van gelijk geslacht. Hoe ligt de prioriteit nu? Stel een van de huwelijkspartners is biologishe ouder. Is bij een scheiding deze persoon dan automatisch de verzorger? De rechten en plichten van de partners zijn nu helemaal onduidelijk geworden, als er sprake is van kinderen. Dat kan nooit het uitgangspunt van de grondwetwijziging geweest zijn. Ik ben absoluut niet tegen homoseksuele partners, maar om ze nu in het huwelijksrecht en het daarbij behorende gezinsrecht gelijk te stellen, is volgens mij een verlies-verlies geval.